Ik begin het te begrijpen... Nearly Insane...

Vol goede moed ben ik begonnen met de Nearly Insane. Ik had al begrepen dat je heel secuur moest gaan werken en alleen al het uitsnijden van de malletjes is een uitdaging. Dat ging nog wel goed. Het iets groter uitknippen lukte ook nog wel. En na wat geworstel kwam het er... wel verdulleme... niet goed uit te zien. Het paste gewoon niet meer. Dus al de wiedeweerga mijn timmermansoog uit de kast gehaald, lineaal erbij en meten maar. Heb ik lekker scheutig gedaan hier en daar. Heb ik aan xe9xe9n kant in totaal 0,75 cm te veel zitten... en dan klopt er natuurlijk meteen helemaal niks meer van. Goed, dat wordt dus uithalen, uithuilen en opnieuw beginnen. Alles past nu, maar het blokje verdient nog geen schoonheidsprijs... Gelukkig zijn er ook een paar blokken die wel meewerken. Die hadden dat ook iets grotere stukjes... En terwijl ik bezig ben (en foutjes maak) leer ik ook eigenlijk heel veel over kleurgebruik. Dat belooft nog wat voor de toekomst!

Afgelopen vrijdag weer een lekker daggie met Kayleigh gehad. Ik vond het nu wel eens tijd voor een foto van haar, samen met opa en oma.

Voorjaarsschoonmaak?????

Je zult het maar op je heupen hebben zoals ik de afgelopen week; ik kan weer van alles terugvinden op mijn zolderkamer (en erin hihi), we kunnen weer naar buiten kijken -want de ramen zijn gesopt en gezeemd, vloeren zijn gedweild..... Maar verder gaat ie goed hier hoor! Soms is het gewoon even nodig en als ik er dan de puf voor heb moet ik er ook maar gebruik van maken nietwaar? Tussendoor toch maar de stoute schoenen aangetrokken en een begin gemaakt aan de Nearly Insane. Pfff, was best spannend om mee te beginnen, maar het is gelukt!

Al sinds 1979 zijn wij de trotse  "ouders" van een "Plan"kindje. De afgelopen tijd hebben we even in spanning gezeten omdat het kind dat we hadden uit Haxefti kwam. Gelukkig kregen we van de week bericht dat het hartstikke goed gaat met hem en zijn familie en wel zo goed dat ze geen gebruik meer hoeven te maken van Plan. En dus hebben we nu een dochter in India.

Welkom Halamani!

Just another friday

Het was weer een heerlijke vrijdag met Kayleigh. Ze heeft heerlijk gespeeld met de Fisher Price, die ik van de zolder had geplukt en had gesopt. (Niet dat dat nodig was hoor na meer dan twintig jaar in een doos te hebben gezeten... ) En als je denkt dat je je spullen goed opgeruimd hebt, kun je het wel vergeten. Kayleigh weet het toch wel te vinden. En zo had ze dus op een gegeven moment mijn blokfluit te pakken. Ik een liedje gespeeld en toen moest ze het zelf proberen. En alleen al het koppie al toen er geluid uit dat ding kwam! Echt geweldig!! En omdat haar handjes toch nog te klein zijn, kun je hem net zo goed omkeren, zodat de gaatjes aan de onderkant zitten. 's Middags zijn we naar de verjaardag van Rianne geweest die alweer achttien lentes telt. En daar heeft Kayleigh natuurlijk iedereen eerst van een afstandje bekeken en daarna de hele boel vermaakt. Oom Geert had wat slagroom op een schoteltje gedaan en daar heeft ze heerlijk van gesmuld. Dat ze thuis onder het eten bijna omviel, mag de pret niet drukken. Het was weer een heerlijke dag.

"In de lapjesmand"

Tjongejonge, wat een heerlijk gevoel om jezelf te begraven in de lapjes. En je er dan weer uitwerken natuurlijk. Ik heb me de afgelopen dagen heerlijk vermaakt op mijn zolderkamer.

Intussen ook Noah's Ark afgemaakt, dus ik ben best wel een beetje trots op mezelf.

En de afgelopen dagen kreeg ik weer siggypost. Zelfs xe9xe9n uit de Verenigde Staten! Ik blijf het heel fascinerend vinden dat die heerlijke siggies binnen blijven komen; ik had namelijk gedacht dat je eerst een siggy naar iemand toe moest sturen en er dan xe9xe9n terug kon verwachten. Maar zo werkt het niet alleen. Tot nu toe krijg ik ze spontaan toegestuurd, omdat ik op de siggylijst sta. En ik blijf het verwennerij vinden! Nell en Mary hartstikke bedankt voor jullie leuke bijdrage!

Vandaag even een extra oppasochtendje. Kayleigh vermaakt zich heerlijk, vandaar dat ik mijn weblog een beetje kan bijwerken. Zo even de laatste brief met siggy in de envelop stoppen en dan gaan we maar eens samen naar de brievenbus. Fijne dag allemaal!

Volle rugzak, lege portemonee

Heel lang had ik er al naar uitgekeken; de patchwork- en quiltbeurs in Rijswijk. Al weken zitten zoeken op internet naar stofjes die ik graag wil hebben, maar die ik eerst wil zien (en voelen) voor ik ze koop. En dat zien en voelen is waanzinnig gelukt. Het was echt een feestje om al die quiltwinkel(tje)s die ik op internet al had "ontmoet" in het echt te zien. Wat een keuze!!! Een mens zou er niet goed van worden zeg! Na eerst drie rondjes langs de diverse stands te hebben gemaakt, alle quilts te hebben bekeken en eerst maar eens een kop koffie te hebben gedronken, ben ik mijn geld gaan uitgeven. Had ik nou toch helemaal geen moeite mee... Met een waanzinnige buit van 33 lapjes en een jellyroll en een biaisbandmaker en malletjes en garen en paternoplaat (waar je zelf mallen van kunt knippen) ben ik om half zes weer op de trein naar huis gestapt. Daar moest alles natuurlijk de rugzak uit en zelfs DH vond het allemaal mooi. Alle lapjes uitgespreid, foto's gemaakt, in dozen gedaan, er weer uitgehaald en toch maar weer teruggestopt.... Jullie begrijpen het al; ik ben de komende weken (hihi) wel weer van de straat. Nu moet ik alleen nog gaan bedenken waar ik het eerst de schaar in zet. Ik houd jullie op de hoogte...

Druk dagje

Zijn jullie ook wel eens veel te vroeg wakker??? Dat had ik vanmorgen ook. Mooi niet, dacht ik nog. En draaide me nog een uurtje om. Helaas werden dat er twee en dus schrok ik me om vijf over acht helemaal te pletter; om een uur of acht wordt Kayleigh immers gebracht op vrijdag... Nog voor de koffie -wie verzint zoiets- kwamen schoonzoon en kleindochter al. Ik was er dus net op tijd uit om de deur open te doen. En als je dan zo lang geslapen hebt kom je helemaal niet meer fatsoenlijk op gang. Natuurlijk lukte dat uiteindelijk toch en zo kwam het dat we iets later dan gepland in de kringloopwinkel kwamen om rond te neuzen. Een mooi bureau voor DH en een vierpits electrisch kooktoestel moesten we scoren. En denk je nou dat dat gelukt is??? Welnee. Tuurlijk niet. Wel een loopauto voor Kayleigh, die eerst heel fanatiek al het grote speelgoed  uitprobeerde. Dus even terug naar huis, de rest van de spullen voor DS in de auto en hups naar Nijmegen. Vloerbedekking in de desbetreffende kamer gelegd en terwijl DH dat verder netjes afwerkte zijn DS, Kayleigh en ik naar de volgende kringloopwinkel gegaan. Zonde van de tijd, want het was weer voor noppes. Maar dat mag de pret niet drukken. Na lekkere warme saucijzenbroodjes gegeten te hebben was het zo ongeveer wel weer tijd om naar Tiel te vertrekken. Al met al een druk dagje dus, maar wel gezellig.

Wat nou... alweer alles wit...

De afgelopen dagen nog even druk geweest met de verhuizing van Sander. Dinsdag hebben we samen vloerbedekking gekocht voor xe9xe9n van zijn kamers en ik heb zo maar het vermoeden dat dat morgen gelegd gaat worden. Thuis had ik dus ook weer een interne verhuizing. De oude kamer van Sander even gesopt en gedweild en het logeerbed van de kleine kamer overgebracht naar de grote kamer. Vanmorgen alles in het kleine kamertje schoongemaakt, want daar moet Jan zijn werkplek komen. Nou, DH hoeft alleen nog maar een mooi bureau op te snorren en dan kan dat ook worden ingericht. En buitenspelen is er toch niet bij met dit weer, dus kan ik prima binnen aan de gang. Zelfs Dusty -eigenlijk een echte straatdweil- heeft geen zin om met haar kattenkontje van de verwarming af te komen.

Afgelopen dagen kreeg ik weer een paar siggies thuisgestuurd. Manie had wel een heel mooi stofje vind ik.

En mijn eerste siggy van over de grens is ook binnen!

Manie en Rosa, hartstikke bedankt!

Zo, en nu ga ik eerst weer even achter de naaimachine om weer wat siggies in elkaar te zetten. En als het een beetje meezit maak ik straks ook "Noah"s Ark" nog af.

Druk weekendje

Zaterdag zijn we een groot deel van de dag bezig geweest met het bekijken van en spullen brengen naar Sander zijn nieuwe onderkomen in Nijmegen. Jaja, de eerste verhuizing met deze auto zit er dus al (bijna) op. Hij heeft twee geweldige kamers, eigen keuken, gedeelde badkamer en voor zover we nu weten een leuke huisgenote. Straks gaat de "loveseat" naar Nijmegen (potverdikkie; dat ding zat zoooooo lekker) en wat laatste spulletjes en dan zullen we even kijken voor iets op de vloer in xe9xe9n van de kamers. Op het kale beton zitten is ook niet alles hxe8?

Gisteren vierde oudste zus haar zestigste verjaardag en zijn we naar Emmeloord geweest. Erik heeft een nieuwe mobiel met heeeeeel veeeeeel functies en oma had geen idee wat daar nou toch allemaal mee kan. Dat werd dus uitgelegd en vervolgens hadden we er een verslaafde bij haha. Oma heeft spelletjes zitten doen op dat ding en ervan genoten!

Lekker vlot

Bijna een week niks van me laten horen, maar hier ben ik weer even. Druk, druk, druk geweest met het huishouden (want daar was niet echt iets aan gedaan toen ik ziek was) en met het doorquilten van Noah's Ark. Zelfs de afwerkbies zit er bijna aan! Nog een paar dagen en ik kan het eindresultaat laten zien. Verder even meegeweest op controle met oma G., die gelukkig pas over een jaar voor de volgende APK hoeft! Op de terugweg meteen even een stop gemaakt in Culemborg en daar met zijn allen een paar boodschapjes gedaan. Kayleigh heeft in alle plassen die ze tegenkwam feestelijk gestampt.

Vandaag was Kayleigh weer lekker hier en we hebben ons weer kostelijk vermaakt. Foto's heb ik er even niet van, want het leek er vandaag op dat ik de mobiele eenheid was; een groot deel van de dag aan de telefoon gehangen. Soms is dat even nodig. En dan komt het er niet van om foto's te maken en te bewerken...

Ook werd ik de afgelopen week weer verblijd met nieuwe siggies. En als ik dan rondneus op de blogs van andere quiltsters dan wil ik als maar meer, meer, meer... Het ziet er allemaal zo schattig uit dat ik ook echt zin heb om er zo'n mooie quilt van te maken.

Puck en Annelies, hartstikke bedankt en ik hoop van het weekend de siggies naar jullie toe te sturen.

Op de valreep nog even een ander goed bericht: DS (Dear Son) heeft een eigen onderkomen gevonden! Superformiweldigeindereuzekolosachtig! Daar was ie wel weer aan toe. Het betekent voor ons weer even extra drukte, want alles mag het huis en de garage weer uit en moet "even" naar Nijmegen worden gebracht...