Van alles en nog wat.

Dat het de afgelopen weken een beetje rommelig was hadden jullie al begrepen. Gelukkig heb ik niet helemaal stil gezeten en kan ik nu weer het een en ander laten zien.

De "kouwe kerel quilt" begint lekker op te schieten. Nog de onder- en bovenrand eraan en hier en daar een beetje doorquilten en dan kan het gaan vriezen.....

De Sew Along kerststitcheries zijn TE leuk om ze niet te maken en dat is een heerlijk werkje tussendoor.

Gisteren was de regiodag van het quiltersgilde en wat hebben we een hoop plezier gehad zeg! De dag was weer keigezellig georganiseerd met een leuke workshop

 (hoera, weer een projectje erbij!), leuke show and tell,

 heerlijke lunch, maar vooral hele gezellige mensen die er zin in hadden. (En niet alleen maar om te quilten, maar ook vooral voor de gezelligheid.)

Je moet er wel wat voor over hebben om mooie foto's te maken Anita!

En dan nu even het klapstuk van de week: onze eigen lieve brilsmurf....

Bij controle op het kleuterbureau bleek ze niet zo heel goed te zien met één oogje en werd uitgebreid gecontroleerd bij de oogarts. Tot onze verbazing (en schrik) bleek Kayleigh rechts +4 nodig te hebben... Werkelijk nooit iets gemerkt aan haar! Ze houdt haar bril gewoon meteen goed op, dus dat is een teken dat ze hem toch wel erg nodig heeft.

Morgen ligt deel twee van de Camelot van Dorry weer in de brievenbus en ik heb er hartstikke zin in om hem te gaan maken. (Denk dat ik maar onder de brievenbus blijf liggen tot hij er is hihi.) Kortom, er blijft genoeg leuks te doen!

Allemaal een fijn weekend en geniet ervan!

Back to normal again.

Afgelopen vrijdag hebben we DS 's avonds laat weer mee teruggenomen naar Tiel. Zijn suikerspiegel was prima, maar verder was en bleef het een puinhoop. En we hebben er erg goed aan gedaan. Zaterdagmorgen is hij weer beetjes gaan eten en hij knapte zienderogen op. Vanmorgen liep hij weer te fluiten en had weer overal zin in. En dus is hij vanmiddag met vrienden alweer de hort op gegaan. Lekker lunchen "aan de overkant", om daarna naar een volgende vriend te gaan die sinds kort op zichzelf woont.
Back to normal again dus.
Wat zijn we ontzettend blij!

Het loopt even anders

dan we hadden gehoopt. Ach, iedereen heeft wel eens een griepje of voelt zich niet zo lekker. Alleen DS kan daar nogal heftig op reageren. Afgelopen zondag belde hij dat hij zich echt beroerd voelde; hij wilde of naar huis of naar het ziekenhuis... Nou, als hij me die keuze geeft is er maar één plek waar hij thuishoort: het ziekenhuis. Normaal gesproken zouden we dan in de auto stappen, naar Nijmegen rijden en zorgen dat hij op de SEH terecht komt. Afgelopen zondag dus niet; we hadden een verjaardag in Deventer en omdat DH een jaarkaart heeft en ik met 40% korting reis, hadden we besloten om eens met de trein te gaan. Achteraf niet zo'n goede keus, maar dat konden we van te voren ook niet weten natuurlijk. Eén van zijn vrienden heeft hem dus naar de SEH gebracht en wij zijn met de trein naar Nijmegen gegaan. Op zich prima te doen. Toen DS eenmaal op de afdeling lag en alles geregeld was hebben we het openbaar vervoer redelijk vervloekt. Echt zondagavond dienst... Vanaf het Radboud in Nijmegen naar Tiel hebben we er ruim twee uur over gedaan. Ik kan je vertellen dat we daar toch niet helemaal blij van werden, want met de auto ben je er in een klein half uurtje.

Maandagmiddag met de auto naar Nijmegen gereden met het idee dat DS wel weer mee zou gaan naar Tiel. Tot op heden was dat telkens het geval als hij ontregeld was. Mooi niet dus. Hij hield niets binnen en werd alleen maar zieker. Medicijnen tegen de misselijkheid helpen niet of maar heel even. Voorlopig blijft hij dus waar hij is: in bed aan de insulinepomp en het infuus. Zijn suiker is weliswaar onder controle, maar zonder die pomp zou dat niet lukken. En omdat hij niks binnenhoudt zijn we blij dat ie aan het infuus hangt. Ze zijn er daar van overtuigd dat hij griep heeft (net als een heleboel andere mensen) en dat hij dat eerst moet uitzieken voor hij weer van het infuus af mag en weer gewoon kan gaan eten. Laten we er maar van uitgaan dat dat snel gebeurt.

In de tussentijd houd ik me in het ziekenhuis maar bezig met de vingerhoedjes. Wat ben ik blij dat ik mijn lapjes heb.

Hopelijk tot snel met beter nieuws!

Tadaaaaaa

Zie hier het eerste blok van de Camelot! Ik ben er super trots op!

En nu heb ik nog drie weken om me met andere zaken bezig te houden voor het volgende blok gemaakt moet worden.

En wat dachten jullie van deze prachtige dame? Ik mocht vandaag weer een dagje op Charlotte passen en we hebben het samen er gezellig gehad!

(Weliswaar heel andere ogen, maar de lach van haar mama op ongeveer dezelfde leeftijd, toch???)

Veel gedaan

Boy oh boy, hebben jullie ook zo genoten van het weer van de afgelopen week? Ikke mooi wel! Veel buiten gespeeld, maar natuurlijk niet zonder naald en draad. En ook niet alleen. Woensdagmiddag was er weer mini bee en Annelies, Ellen en ik hebben ons heerlijk vermaakt.

Donderdag ben ik even bij Janet wezen shoppen; ze woont een blok verderop en heeft een klein winkeltje aan huis met allerhande knutsel- en handwerkspullen en sinds kort verkoopt ze ook quiltlapjes... Met een leuk lapje voor de sneeuwpoppenquilt, wat knoopjes voor op de buik van één van deze koude figuren, een leuk patronenboekje en nog wat klein spul kwam ik thuis en haalde alles uit het plastic tasje. En stond helemaal flabbercasted toen dat ontzettend leuke charmpack ineens in het tasje zat...

Dank je wel Janet! Ik ben er hartstikke blij mee en ga er zeker iets leuks van maken!

Afgelopen vrijdag zijn we weer verhuisd naar Gilze, waar DH alle liggende delen van de ramen van keuken en serre weer strak in de lak heeft gezet en alvast de sponningen van de keukendeuren wit heeft geschilderd. Dat kan er dus voorlopig weer even tegen! En wat waren we verbaasd toen één van de kippen (die we vorige keer gemist hadden) plotseling haar kroost kwam voorstellen; maar liefst negen stuks!

Genietend van het mooie weer zijn we zaterdag naar Essen gereden (even onder Roosendaal, net over de Belgische grens) en zijn daar bij "de Lappenvrouw" gaan kijken voor..... jawel, quiltlapjes! We werden reuze vriendelijk ontvangen en ze was heel enthousiast over "meneer", die zowaar ook begon rond te neuzen en bij elke leuke rol stof riep: "kijk eens El, deze is leuk zeg". Als ik alles had gekocht had ik nu een compleet asiel gehad... Katten, vogels, hanen, je kon het zo gek niet bedenken. Vooral heel veel paneelstoffen daar, maar ik ben toch heel leuk geslaagd voor een paar sneeuwpoppen - ja, ik weet het, de mussen vallen bijna dood van het dak en ik ben met die kouwe wezens bezig- en ook nog stof voor een te gek kerstschort. Je moet toch het hoofd koel houden nietwaar?

Zondag hebben we de rommelmarkt bezocht. En kijk wat ik daar gescoord heb!

Uiteraard werd ik voor gek versleten, maar later bleek het toch wel een superleuke aankoop te zijn.

Gisteravond kwamen we weer thuis en ook daar lag een enorme verrassing op me te wachten. 

Afgelopen vrijdag was de eerste bijeenkomst bij Dorry om de "Camelot" te maken. Ik weet het, we zaten in Gilze en Dorry woont in Tilburg, maar wij waren iets later daar in de buurt dan dat de BOM begon. Maar nu lag dat prachtige patroon, met stoffen, dus in de brievenbus! Dat zijn nou van die dingen waar je zo blij van kunt worden hè!

En vandaag wordt het ook nog mooi weer, dus ik zit hevig te dubben... Ramen zemen in de huiskamer? Doe maar niet. Stofzuigen? Kan morgen ook. Buitenspelen dan maar? Dacht het wel! Uiteindelijk is het een Block Of the Month dat ik heb binnegekregen, dus dat moet wel deze maand gemaakt worden.... Vervelend hoor hihi.

Fijne dag allemaal!