Vol goede moed ben ik begonnen met de Nearly Insane. Ik had al begrepen dat je heel secuur moest gaan werken en alleen al het uitsnijden van de malletjes is een uitdaging. Dat ging nog wel goed. Het iets groter uitknippen lukte ook nog wel. En na wat geworstel kwam het er... wel verdulleme... niet goed uit te zien. Het paste gewoon niet meer. Dus al de wiedeweerga mijn timmermansoog uit de kast gehaald, lineaal erbij en meten maar. Heb ik lekker scheutig gedaan hier en daar. Heb ik aan xe9xe9n kant in totaal 0,75 cm te veel zitten... en dan klopt er natuurlijk meteen helemaal niks meer van. Goed, dat wordt dus uithalen, uithuilen en opnieuw beginnen. Alles past nu, maar het blokje verdient nog geen schoonheidsprijs... Gelukkig zijn er ook een paar blokken die wel meewerken. Die hadden dat ook iets grotere stukjes... En terwijl ik bezig ben (en foutjes maak) leer ik ook eigenlijk heel veel over kleurgebruik. Dat belooft nog wat voor de toekomst!
Afgelopen vrijdag weer een lekker daggie met Kayleigh gehad. Ik vond het nu wel eens tijd voor een foto van haar, samen met opa en oma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten