om weer eens wat te laten horen...
Ik was dan wel ziek, maar dat betekent niet dat ik dan ook helemaal stilzit. (Volgens mij ben ik dan dood...)
Ik ben de afgelopen weken dan ook lekker bezig geweest met van alles en nog wat. Om te beginnen krijgen jullie het verhaal van het "tussendoortje".
Op 25 maart werd Davy geboren. Davy is de zoon van een nichtje van ons. En op 29 maart werd zijn geboortekaartje door de brievenbus geschoven... Meteen hoorde ik al zachtjes roepen: maak mij, maak mij! Dus ik naar de brievenbus/deurmat om te kijken wat mij toeriep. Wow, wat een leuk kaartje! Dat vroeg er echt om om gemaakt te worden... Nog even had ik mijn bedenkingen, want zoiets moet natuurlijk wel af voor zo'n manneke kan lopen nietwaar? Een paar uur later kwam oudste dochter binnen om haar kleine meisje op te halen. Ze zag het kaartje en zei: "Daar moet je wel wat mee doen hoor mam!" Nou, dat was duidelijk. En weer een uurtje later kwam DH binnen en riep heel vrolijk dat het wel heel erg leuk zou zijn als ik er een kussen of iets anders van zou maken. En zeg dan maar eens nee... Ik was dus helemaal overtuigd en ben aan de gang gegaan. Eerst de stofjes bij elkaar gezocht.
Het kaartje uitvergroot en appliceren maar.
Bij de koeienvlekken heb ik behoorlijk vals gespeeld hoor; ze zitten er met een textielstift op...
Een beetje stitcherie.
Lijnen trekken.
Doorquilten.
Afwerkbies van restjes eraan.
En zie hier het resultaat:
O, jullie willen weten of het ook een beetje op het geboortekaartje lijkt? Komt ie!
Soms moest ik even iets anders doen dan alleen aan het kaartje werken en dus heb ik flink mijn best gedaan op het kleine kippenquiltje, dat nu ook gezellig hangt te stralen.
Meteen maar het patroon uitvergroot en een kussenhoesje gemaakt. Je zou zo langzamerhand een beetje kippig worden hier in huis...
Afgelopen zaterdag hebben we een heel klein feestje gevierd; DH en ik waren 35 jaar getrouwd! Komende vrijdag gaan we er een weekje tussenuit met het hele gezin en daar hebben we heel veel zin in! De moeders redden het niet meer om een hele week mee te gaan, dus zijn we zaterdagavond lekker bij de Griek gaan eten met ze.
En zoals gezegd: we gaan er een weekje tussenuit, dus er moet wel het één en ander worden voorbereid om mee te nemen. Er liggen inmiddels twee blokken van de Camelot op me te wachten, dus die gaan zeker mee en er liggen al heel lang een aantal Dresdenplates te wachten om in een quilt verwerkt te worden.
Gisteren heb ik een tekening gemaakt hoe ik het zou willen maken en samen met een aantal stitcheries van de Life is Beautiful moet dat een heel leuk geheel gaan worden. (Ooit...) Van de Dresdenplates wil ik Ohiostars maken en op de kruisingen de LiB... We zullen zien.
Weer genoeg leuke dingen om mee te nemen dus.
Zo, weer even lekker bijgeklept. Ik wens jullie hele fijne dagen en tot.......
Groetjes Ella.
