10 juli wwerd onze jongste telg alweer 25 jaar; en het was net zulk rotweer als toen hij geboren werd. We hebben het niet groots gevierd, dat doet hij volgende week met vrienden. En omdat zijn verjaardag op vrijdag viel, was Kayleigh natuurlijk ook van de partij. Meestal (bijna altijd dus) zet Kayleigh het op een brullen als ze Sander ziet. Best wel vervelend, want hij heeft haar nog nooit iets misdaan en zou haar het liefst de hele dag knuffelen. Maar gisteren besloot ons dametje kennelijk dat het zo niet langer kon; toen Sander binnenkwam keek ze even, gaf hem een big smile en vervolgens hebben ze samen heerlijk gespeeld. Zelfs haar broodje kroket wilde ze wel met hem delen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten